In een biologische luchtwasser zijn het bacteriën die de ammoniak omzetten naar nitriet en/of nitraat. De pH van het waswater bevindt zich normaal in de range 6,5-7,5. Dat is in principe een vaste waarde omdat dit het optimum is voor nitrificerende bacteriën. Omdat het gewenste proces geremd kan worden door de ophoping van bepaalde stoffen (bijvoorbeeld salpeterzuur), moet het waswater regelmatig worden gespuid. Dit kan gebeuren op basis van verschillende parameters: bijvoorbeeld pH, geleidbaarheid,…. Het is in principe de leverancier van de luchtwasser die de exploitant over dergelijke zaken moet informeren aan de hand van een technisch document en een bedieningshandleiding. Bovendien moet er een onderhoudscontract afgesloten zijn met de leverancier of een andere deskundige partij.

Allereerst moet men de situatie dus melden aan de leverancier of aan diegene met wie men een onderhoudscontract heeft. Als er inderdaad een abnormaal verloop van de pH wordt vastgesteld, moet de oorzaak van de pH stijging worden achterhaald. Het is belangrijk om te weten hoe het verloop van de pH is, m.a.w. hoe snel en hoe hoog de pH oploopt. Een stijging van de pH kan te maken hebben met een abnormale spuifrequentie. Het is daarom belangrijk om na te gaan welke determinerende factor wordt gebruikt om te spuien.

Het is belangrijk dat er bij de exploitatie van een luchtwassysteem verschillende partijen verantwoordelijkheid dragen: de leverancier zowel als de exploitant. De leverancier moet de exploitant o.a. voldoende en correct infomeren over de werking van de wasser, de bediening ervan en de gewenste parameters en verklaart dat de wasser onder dergelijke omstandigheden voldoende rendement moet kunnen halen. Als exploitant is het belangrijk daar dus niet van af te wijken, tenzij de exploitant schriftelijk iets anders vastlegt en daardoor dus de verantwoordelijkheid opneemt.

Als er wordt aangezuurd, is dit in principe enkel om een tijdelijk probleem op te lossen. Dit probleem moet door de exploitant in het logboek worden genoteerd. De pH is namelijk delicaat voor de overleving van de bacteriën in de luchtwasser. Houd er rekening mee dat aanzuren ook andere gevolgen kan hebben. Het toevoegen van (zwavel)zuur heeft bijvoorbeeld implicaties op het spuiwater, waardoor de spui niet per definitie in de mestkelder mag worden geloosd. Daarnaast kunnen er ook nog andere onvoorziene problemen opduiken, zoals het niet voldoen aan eventuele opgelegde voorwaarden voor geurreductie vanuit de vergunningverlenende overheid en een kortere levensduur van het waspakket. Daarom is het zeker aan te raden om de leverancier te raadplegen voor u stappen onderneemt. Als dit om praktische redenen niet zou lukken moet u sowieso op zoek naar een andere deskundige partij om een onderhoudscontract mee af te sluiten.

Daarnaast kunt u eventueel gebruikmaken van de informatie die in het kader van een onderzoeksproject rond de optimalisatie/modellering van luchtwassers voor de intensieve veehouderij bij het ILVO en UGent loopt. Er wordt in dit project nagegaan welke ontwerpaanpassingen en/of sturingen kunnen gebeuren bij luchtwassers om de uitstoot van ammoniak, geur en broeikasgassen te beperken. Voor meer en persoonlijk advies rond luchtwassers, kan u contact opnemen met Eva Brusselman (ILVO) (eva.brusselman@ilvo.vlaanderen.be of 09 272 27 84).

Om de kennisopbouw en –verspreiding inzake luchtemissies in de veehouderij te bevorderen, werd het consortium VEMIS opgericht. Het consortium werd opgericht door de provincie West-Vlaanderen, UGent, ILVO en Inagro. Naast het uitvoeren van onderzoek en ontwikkeling, zorgt VEMIS voor dienstverlening via het olfactometrisch labo en de adviesdienst luchtemissies. Voor vragen rond luchtemissies kan u ook bij VEMIS terecht.